Küçük Mutluluklar..

   Hiç bir şey mükemmel olmayabilir ancak çok güzel olabilir... Küçücük bir tebessüm, ufacık bir teşekkür size tarif edilemez bir mutluluk yaşatabilir...Şuan benim yaşadığım gibi.. Birine yapılan küçücük bir yardım, küçücük bir ilgi nelere kadir? İnsan olduğumuzu ve her zaman bir birimize ihtiyacımız olduğunu unutmayalım lütfen...
Yiyecek, içecek paylaşmayı sevmem bilen bilir fakat bu hayatımda aldığım ve hiç unutmayacağım benim için önemli çok büyük bir hediye... Karşılık beklemeden yaptığım bir olayın sonucunda bana layık görülmüş... Hiç gerek olmamasına rağmen DÜŞÜNÜLMÜŞ olması ve kısıtlı imkanlarla alınmış KOCAMAN BİR MUTLULUK aslında...
Zaten hayatımız da böyle değil mi? İmkansızlıklar içinde kendimize imkan yaratmak...
Olay beni fazlaca etkiledi kusura bakmayın vaktinizi alıyorum... Demek ki her şeyin karşılığı var... Siz çabalayın, emek sarf edin, mutlu olmak ve bence mutlu etmek için uğraşın, gerisi kendiliğinden geliyor... Yeter ki insan olduğumuzu unutmadan, kimseyi küçümsemeden, kimseyi yargılamadan yaşamasını bilelim...

Hayat her şeye rağmen böyle ufak mutluluklarla gerçekten çok güzel...

Ben şimdi bir kahve ile çikolatamın keyfini çıkartacağım...

Sizlere de çikolata tadında güzel bir gün diliyorum... 

Neslihan Savaşan

28 Kasım 2016 

Güçlü Aileler Mutlu İnsanlar...

Biraz alkol biraz keder biraz mutluluk biraz hüzün... 
gene vaktinizi alacağım ama kusura bakmayın... içimden geldi...
Bugüne kadar hep güçlü olmayı dimdik ayakta durmayı öğretilmişim. Hep kızarak, kendi içimde isyan ederek öğretilmiş duygular olduğunu düşünüyordum. Ancak yaş 36 olunca geçte olsa farkına vardım meğerse ne güzel bir aileye mensupmuşum. Öncelikle bana, duygu ve düşüncelerime önem ve saygı duyularak öğretilmiş tüm bunlar... hiç ezik insan olamamıştım ve hep özenmiştim ezik olanlara... hep yardım alıyorlar diye...ne kadar yanlışmış. Şimdi şimdi anlıyorum ne büyük değerlerle büyütülmüş bu yaşına varmışım. dimdik ayakta durmayı öğrenirken, ben olduğum için benim hissettiklerimden dolayı saygı duyulmuş meğerse insan olduğumun, kendi duygu ve düşüncelerim olduğu öğretilmiş bu şekilde ve herşeyden önemlisi saygı duyulmuş... SAYGI!!! Allah herkese benim gibi bir aile nasip etsin. Kendine saygı duyulan ve gerçekten kendi olduğu için doğrusuyla yanlışıyla sadece kendi doğruları için savaşabilen ve ailesi tarafından destelenebilen insan olmayı nasip etsin size... hatta insan olduğunu hissedebilenlerden olmanız dileğiyle...
Neslihan Savaşan
10 Aralık 2016 

Kadınlar Günü

Pardon neyi kutluyoruz bugün? Dünya Kadınlar Günü! Ne kadar da muhteşem…
Biz daha insan olabilmeyi başaramamışken, bir kadın olarak kadın gibi davranmam öğretilmemişken mi bugünü kutluyoruz… Yapmayın Allah aşkına… Kadın; annedir, kız kardeştir, abladır, kız evlattır, hayat arkadaşıdır, her şeydir ama hep yükün büyüğü onun omuzlarındadır değil mi? Çünkü hizmet eden, her şeyi çekip çeviren, güçlü olmak, sessiz kalmak zorunda olan ve her şeye rağmen ezilen taraftır… Ve böyle büyütülmek zorundadır…
Neyi kutluyoruz bugün? Ezilen kadınların gününü mü? Mutfak da aşçı, salonda hanımefendi, yatak da hatun, dışarda adam gibi kadın olanların gününü mü? Eşi tarafından aldatılınca her şeyi sineye çekmek zorunda kalan kadınların gününü mü? Açık giyindiği için dayak yiyen, tecavüze uğrayan kadınların gününü mü? Boşanmışsa kötü gözle baktığınız, açık bir yerini gördüğünüzde daha fazlasını görmek için uğraştığınız sonrada yaftalar yapıştırdığınız kadınların gününü mü? Sevdiğine değer verdiği için it gibi davrandığınız kadınların gününü mü? Yanınızda iken kıymetini bilmediğiniz, hep elinizin altında olduğunu hissettiğiniz kadınların gününü mü? Gelin kaynana ilişkisinde bile ezilen taraf bir kadın iken, bir kadının diğerini ezmeye çalıştığı kadınların gününü mü? Biz daha kadın olarak birbirimize nasıl davranacağımızı bilmiyorken, insan olamamışken kadınlar gününü mü kutluyoruz?
Neden bugün benim günüm? Niye bir güne sıkıştırıyorsunuz? Neden her gün kadınmışım gibi davranmıyorsunuz? Bir erkeğin yapması gerekenleri benden bekliyorken, siz adam ya da insan olamıyorken neden benden adam gibi kadın olmamı bekliyorsunuz o zaman?
Önce insan sonra kadının kadın, erkeğin adam olduğunu günler her gün olursa o zaman kutlarım bende kadın olduğumu…
Sevgiler,
Neslihan Savaşan
08 Mart 2017 

Babalar günü

Malumunuz bugün de önemli bir gün ve facebook sayfamız günün anlam ve önemini belirten mesajlarla doluyor. Her olayı bir güne sığdırma olayına hep karşıyımdır aslında ama bu sefer kutlamayın demiyorum madem kutluyorsunuz gerçekten hak edenin gününü kutlayın bari... Çünkü ben kutlayamıyorum... Siz kutlayın ki gerçekten hak edenler mutlu olsun. Mesela ben bugünü kutlayamadığım için gerçekten üzgünüm çünkü kardeşlerimle sadece babamızı kaybetmedik...
Bize hayatı sevmeyi, gerçek anlamda yaşamayı öğreten birini kaybeytik... Ne yaşarsa ne kadar büyük sıkıntı atlatırsa atlatsın yüzü değil gözlerinin içi güler, bu da geçer derdi... Yaşama karşı umudu hep vardı ve gözleriyle bunu bize hep hissettirirdi...Yıkılır, düşer ama yine de ayağa kalıp, hayata ve yaşadıklarına gülerdi.
Biz karakterimizin oluşmasına sebep olan bir insanı en sevdiğimiz arkadaşımızı, akıl veren dostumuzu kaybettik...
Doğru bildiğin bir şey varsa karşında kim olursa olsun kırmayacaksın, dökmeyeceksin, sana taş atana sen ekmek atakacaksın ama susmayacaksın derdi.. Çünkü doğru olduğunuza inanıyorsanız ben arkadanızdayım derdi Belki de çok konuşmam bundan ileri geliyor :)
Bizi dinlemeyi sever, hayati konularda bile olanı, olabilecekleri anlatır, hayat sizin hayatınız gerisi size kalmış diyebilen bir insandı... Çünkü bizim ailede herkes bir bireydi ve herkesin kendi fikri ve hür iradesi vardı.
Bir kız evlat olarak rakı içmeyi kendisinden öğrendim mesela... Eve gelirken bize sigara alırdı... Erkek arkadaşımla bir sorun olduğunda ona gidip akıl danışırdım... Gerçek arkadaştı anlayacağınız...

Bu dünyadan göçüp giderken bize mal mülk bırakmadı belki ama mutlu olabilmenin, insan olabilmenin formülünü bıraktı gitti rahmetli... Hayata tutunabilmek için nasıl koca yürekli insanlar olabileceğimizi öğretip gitti...

Herşeye rağmen keşke gitmeseydin keşke yanımızda olup, önce kahkaha atıp, sonra hasss.....r diyebilseydin Haset...

18 Haziran 2017
neslihan savaşan

Gün gelir...

Gün gelir de her şey bitti dediğinde,
Yorulduğunda... Nefesin kesilip, kaybetme duygusunu iliklerinde hissettğinde...
Yanlızlık duygusu tüm bedenini kaplayıp, o büyük boşluğa düştüğünde.. Yollar kapandı, kapılar kitlendi dediğinde...
Gök yüzündeki en parlak yıldıza bak... sana ne kadar uzak değil mi?
Halbuki sana bir yıldız kadar uzak görünen, yokluğunu hissettiğin, görmediğin ama hep yanında eli hep omzunda olan, sana yolları ve kapıları açan sana yol gösteren UMUT sana bir nefes kadar yakın unutma!...
Ve sen var oldukça, inandıkça hep yanında olacaklar unutma!

08/07/2017 
neslihan savaşan

Anason Kokuları

Yine anason kokulu bir masa...
Yine sana kaldırılan sessiz sedasız kadehler... İçinde nice çığlık barındıran, kimseye söyleyemediğim... Gözlerinin dolduğu, ağlayamadığım... Yüreğinin taştığı, paylaşamadığım...
Her bir anı, tek tek yakarken yüreğini tüm yaşanmışlığı ve bir daha yaşanmayacaklığıyla..,. Yine sana kaldırılan kadehler, sessiz sedasız...
Her bir kadeh senin şerefine...
Bir çocuğun yüzündeki masumiyet gibi... Yüreğinde taşıdığın sevgin... Saf ve temiz... sadece sensiz ve eksik....
Kulağımda eksik kalan şen kahkahanla ve her bir yanımda, hep eksik olan bir senle, yine bir gece....
Yine yeni bir yıl sensiz... sessiz... Özlem ve hasret dolu yıllara...
Neslihan Savaşan
31.12.2017

Kadife elbilseli kadın :)

Kadife elbisem, fileli çoraplarım ve topuklu ayakkabılarımla oldukça kadındım aslında ama sol tarafında kalp, ruhunda yürek taşımayanlara göre daha erkektim hep... Halbuki benim de duygularım, hislerim ve hassasiyetlerim vardı sizin göremediğiniz...

Neslihan Savaşan
05 Ocak 2018 

Vazgeçmek

Ahh yine anason kokulu sofralar ve mayalı bir kafa hali sahnede....
“Her şeyden vazgeçtim de bu sefer kendimden vazgeçmedim!”
Ve vazgeçişlerim hep geç, keşkelerim az oldu bu yüzden... ki keşkeler sadece yapmadıklarım/yapamadıklarımındır... Kolay kolay vazgeçmediğim için geride pek yapılmadık bir şeyde bırakmam aslında... o yüzden vazgeçtiklerim içimden geldiği gibi yaşadıklarım, hayatta tamamladıklarımdır.
bir arkadaşımın sayfasında okuduğum yazıda dediği gibi “ şükredecek o kadar çok şey var ki” benim keşkelerle kaybedecek vaktim yok...
vakitlerim hep tamamlamak istediklerime...

13 Ocak 2018 

İnsan olmak!...

Sizin düşündüğünüz gibi akıllı ve kıvrak zekalı bir kadınım BEN!
Sizin aklınıza gelmeyenler benim aklıma gelir haklısınız!
Her türlü hinliği düşünebilirim,
Olayı her açıdan değerlendirebilirim...
Her yönüyle hemde..
Analitik bir zekaya sahibim.
Kapasite meselesi tabi....
Ama sizin görmek istediğiniz gibi değilim!
İki yüzüm yok mesala benim!
Zeka mı fesatlığa kullanmadım, kullanmam!
Kimsenin kötüğünü istemem,
Dostumu dost, arkadaşımı kardeş bilirim!
Kadın olmaktan çok dost,
Kadın olmaktan çok arkadaş, kardeş olurum önce size!
Siz aklımı istediğiniz kadar fesatlığa, kötüye kullanacağımı düşünebilirsiniz!
Ama ben o aklı kötüye kullanmam!
Çünkü aramızda fark var!
Çünkü ben herşeyden öte İNSANIM!
Siz farklı düşünüyor olabilirsiniz,
Bu da sizin ayıbınız ve sizin insanlığınız....

Neslihan Savaşan
 Nisan 2017

Görmek, Duymak, Dinlemek ve Bilmek İsteneye...

En çok sen dinledin beni... 
Söyleyemediklerimi duydun,
Hayallerime ortak oldun,
Sevinçlerime alkış tuttun, dalgalarınla...
Hırçınlığınla eşlik ettin kırgınlıklarıma
Kendimi buldum sende...
Ve en çok seni sevdim aslında,
Huzur, kulağıma fısıldadığın cümle aralarında,
Mutluluk, mavi tonlarının ahenginde,
Umut, gece karanlığındaki yakamozunda gizliydi..
Görmek, duymak, dinlemek ve bilmek isteyene...

Sevgilerle,
Neslihan Savaşan
15/09/2018

Babama...

Baharın habercisi, Hıdırellez...
Ne de severdim eskiden...
İçimi bir neşe kaplar,
Bahar gelir, çiçekler yeşerir,
Güneş daha çok doğar,
Mavilikler anlam kazanırdı sanki
Taa ki sen gidene kadar…
Sen gittin ve bahar bitti.
Yıllar oldu sen gideli…
Yılın en güzel günü, hem de bahar da...
En iyi arkadaşım, yol gösterenim,
Hayata umutla bakan gözlerim gitti...
Şen kahkahan, kadife sesin...
İçi gülen gözlerin, hayatı boşvermişliğin...
Sen gittin ve rakı kadehindeki anason kokusunu, sigara dumanımdaki keyif gitti..
Her şey anlamını yitirdi bir anda…
Artık şarkılar anlam kazandı...
“Bir sen kaldın içimde, bir de o hatıran
Öldürür beni her gün, kalbimdeki yaralar”

Özlem ve sevgiyle,

Neslihan Savasan
06/05/2019

İlişi Köyü ve sakinlerine...

İlişi Köyü ve sakinlerine...
Umarım vakit ayırıp okursunuz... Hayatta hiçbir şey tesadüf değildir… Ne öğrenmemiz gerekiyorsa, kendimizde neyi geliştirmemiz gerekiyorsa bilinçaltımız bize bu yönde seçimler yaptırıyor. Karşımıza buna göre insanlar çıkarıyor. Bu noktada önemli olan yaşadıklarımızı neden benim başıma geliyor diye sorgulamak değil de yapılan seçimlerden ne öğrenmemiz gerektiğini çözümleyebilmek ve sorgulama ile çözümleme arasındaki ince çizgiyi anlayabilmek aslında.
Kendi adıma yaptığım seçimlerden hiçbir zaman pişman olmadım. Karşıma çıkan insandan ne öğrenebilirim diye baktım. Çok şeyde öğrendim. Çünkü insan gelişebilen ve değişebilen bir varlık. Her ne yaşadıysam yapabildiğim kadarıyla umutla, sevgiyle, saygı ile kabul etmeye çalışıp, insanlara nasıl daha fazla yardımcı olurum, etrafımdaki insanları nasıl daha fazla mutlu edebilirim diye düşündüm hep. Bundan sonrada bu yolda ilerlemeye devam edeceğim/edeceğiz ve bizi yolumuzdan alı koyamayacaksınız. Çünkü bir gün hepiniz, biz size nasıl saygı duyuyorsak size de bize saygı duymayı öğreneceksiniz!
Şimdi diyeceksiniz ki Neslihan’a gene ne oldu? Çok şey oldu çoook… Ve sadece bana da olmadı. Bize ve sizin insanlığınıza oldu.
Ben bu kadar iyi olmaya çabalarken, daha çok insana değebilmek için benim gibi düşünen bazı arkadaşlarla birlikte öncelikle dernek yönetimini aldık. Köyümüze daha fazla değer katabilmek, insanları bir araya toplayabilmek için güzel işler başardık. Hatta yaptığımız işleri o kadar güzel yaptık ki bir süre sonra köyümüzdeki otelin işletmesi bile iki arkadaşım ile bize devredildi. Evet belki mükemmel değildik ama yaptığımız işleri mükemmele yakın yapıyorduk halen daha da yaptığımıza inanıyorum. Fakat size inanamıyorum. Bizler İstanbul’dan, kmlerce uzaktan bu şekilde özverili çalışırken, sizler için kendimizden hayatımızdan verirken, sırf köy güzelleşsin, otelin ışığı sönmesin, orada çalışan insanlar ekmek kazansın diye uğraşırken, köyümüzü tanıtalım gelişsin, güzelleşsin derken, siz neyi hazmedemiyorsunuz? Bizleri mi? Yaptığımız işleri mi? Bu koltukların bize de olmasını mı? Dışardan bakarken ne güzel değil mi? Hepsine sizin sahip olmanız gerekirken bizler sahibiz. Keşke sizlerde bizim gibi etrafınızı, köyünüzü, insanınızı düşünebilseydiniz ve sizler sahip olsaydınız da biz size destek olsaydık. Peki bunlara sahip olmak için ne yaptınız? Ya da köyünüze, yaşadığınız yere sahip çıkmak için ne yaptınız? Hiç düşündünüz mü? Bu zamana kadar hiçbir şey yapmadığınızı düşünüyorduk. Ancak artık yaptıklarınızı biliyoruz ve anlamaya çalışıyoruz ama anlamlandıramıyoruz!
Bizler bu kadar uzaktan o güzel köye sahip çıkmaya çalışırken, inanmasanız bile sizleri düşünürken, sizden, arkadaşlarımız olandan esnaf olandan destek beklerken siz hiç bize destek olmayı düşündünüz mü? Evet düşündünüz. Haksız eleştirilerle, kötülemeyle, karalamayla!!! Hiç gitmediğiniz otel hakkında fikirlerinizi söyleyerek, insanlar oraya gitmesin diye saçma sapan konuşmalar yaparak. Fiyatına, temizliğine, çalışanına laf söyleyerek! Bizleri yönetmeye, yönlendirmeye çalışarak, bizlere yaptıramadıklarınızı, büyüklerimizi araya sokmaya çalışıp, yönlendirme yaparak vs. Lütfen unutmayın orası bir işletme ve amacı köye değer katmak!
Şimdi gelelim giriş kısmının bunlarla ne alakası olduğuna. Şöyle ki bizler sayenizde iyi kötü çok güzel tecrübeler edindik. Kendini geliştirmek istemeyen insana yardımcı olunamayacağını, insanların kendi çıkarları uğruna bir başkasını nasıl harcamaya çalıştığını, kimseye güvenmemeyi! Bunlara rağmen kendi çizgimizden çıkmamayı. Çünkü biz biliyoruz ki birlik olursan büyür ve gelişir, tek olursak bölünürüz ve bizim amacımız koltuk değil KÖY!
Umarım sizlerde bizlerden güzel şeyler öğrenebilirsiniz ve hep birlikte daha güzel işler başarırız ve güzel köyümüz için hep birlikte çabalarız…
Sevgi ve saygılarımla,
29 Haziran 2019